بررسی سری زمانی دما به منظور آشکارسازی تغییرات روند آن در استان اصفهان با استفاده از روش های Mann-Kendall و NRMC

در این مقاله پارامتردمای سالانه استان اصفهان به منظور تعیین روندهای زمانی بلندمدت داده ها و تغییرات احتمالی آن، طی دوره سی ساله 1976 الی 2005 مورد تجزیه و تحلیل واقع شد. بدین منظور هر یک ازسری داده های دمای پنج ایستگاه هواشناسی منطقه (اصفهان، شرق اصفهان، کاشان، کبوترآباد وخور) بر اساس آزمون های آماری منکندال و منحنی تجمعی باقیمانده های نرمال بررسی شدند. با توجه به روش غیر پارامتری منکندال، دمای حداکثر استان در ایستگاه های کبوتر آباد وخور دارای تغییرات معنی دار افزایشی بوده و در بقیه ایستگاه ها بدون روند می باشند. بررسی تغییرات حداقل سالانه هوا نیز بیانگر افزایش نسبی آنها در ایستگاه شرق اصفهان است و میانگین دمادر ایستگاه شرق اصفهان وکبوتر آباد دارای روند افزایشی است. روش منحنی تجمعی باقیمانده های نرمال که داده ها را بدو ناحیه تقسیم می نماید دارای نتایجی مشابه روش منکندال می باشد. بر اساس این روش دما در ایستگاه های کبوترآباد و شرق اصفهان دارای تغییرات معنی دار افزایشی بوده است. نتایج این مطالعه که بیانگر گرمتر شدن دمای اغلب ایستگاه های این استان (بخصوص در قسمت های میانی آن) است، می تواند در پهنه بندی و پیش بینی خشکسالی های آتی و همچنین برنامه ریزی و مدیریت منابع آب منطقه بکاربرده شود.