بررسی اثر سالمندی بر حافظه شنوایی کلامی با استفاده از نسخه فارسی آزمون دایکوتیک حافظه شنوایی کلامی

حافظه یکی از جنبه های عملکرد شناختی است که با افزایش سن دچار کاهش و یا اختلال عملکرد می شود. با توجه به تاثیرات متفاوت سالمندی بر انواع مختلف حافظه و همچنین مطالعات بسیار اندک انجام شده با استفاده از روش دایکوتیک در بررسی حافظه شنوایی کلامی سالمندان، پژوهش حاضر با هدف بررسی عملکرد این نوع حافظه در سالمندان با استفاده از نسخه فارسی آزمون دایکوتیک حافظه شنوایی کلامی صورت گرفته است.
در مطالعه مقطعی حاضر، نسخه فارسی آزمون دایکوتیک حافظه شنوایی کلامی روی 23 فرد سالمند با محدوده سنی 80-60 سال و 30 بزرگسال جوان با محدوده سنی 30-20 سال با شنوایی هنجار و قرینه در دو گوش، اجرا شد و امتیازهای دو گروه با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفت.
میانگین امتیاز آزمون دایکوتیک حافظه شنوایی کلامی در گروه جوانان 36/6 با انحراف معیار 32/0 و در گروه سالمندان 58/4 با انحراف معیار 74/0 به دست آمد که از نظر آماری معنی دار بود(001/0=p). آزمون همبستگی در گروه سالمندان، بین میانگین امتیاز آزمون و سن، همبستگی منفی نشان داد(r=-0/36). بین گروه افراد سالمند و جوان، در یادآوری کلمات در هر سه جایگاه ابتدایی، میانی و انتهایی تفاوت معنی دار مشاهده شد (به ترتیب p=0/037، p=0/034 و p=0/041).
براساس نتایج به دست آمده، عملکرد حافظه شنوایی کلامی دایکوتیک در سالمندان به میزان قابل توجهی کاهش نشان داد و نسخه فارسی آزمون حافظه شنوایی کلامی همانند اکثر آزمون های حافظه شنوایی کلامی، اثر سالمندی را نشان داد.