بررسی تنوع ژنتیکی بین و درون جمعیت های Dianthus (Caryophyllaceae) در شمال شرق ایران با استفاده از آنالیز RAPD

در این مطالعه تنوع ژنتیکی 69 فرد از نه جمعیت طبیعی متعلق به دو گونه Dianthus موجود درشمال شرق ایران با استفاده از داده های PARD به منظور دستیابی به اطلاعات مهم ژنتیکی بررسی گردید. 111 باند چندشکلی با کمک 11 آغازگر RAPD بدست آمد. درصد باندهای چند شکلی، تنوع ژنتیکی نی و اندیس شانون محاسبه گردید. دندروگرام بر اساس روش UPGMA جمعیتهای مورد بررسی را به دو گروه اصلی مطابق با دو گونه جدا نمود و نزدیکی دو زیرگونه D. polylepis subsp. polylepis و D. polylepis subsp. binaludensis را نسبت به هم نشان داد. بر اساس آنالیز AMOVA به ترتیب 82 و 18 درصد تنوع ژنتیکی برای درون و بین جمعیتها بدست آمد. همچنین آنالیز مختصات اصلی (PCA) بر پایه فاصله اقلیدوسی اختلاف سه جمعیت زیرگونه D. crinitus subsp. turcomanicus را از نظر ژنتیکی با شش جمعیت از دو زیرگونه. polylepis subsp. polylepis D و D. polylepis subsp. binaludensis آشکار کرد. با توجه به نتایج به دست آمده، فاصله جغرافیایی، سیستم آمیزشی و جریان ژنی می تواند اثرات مهمی در تنوع ژنتیکی جمعیتهای جنس Dianthus داشته باشد.