معارف شیعه و بررسی نحوه انتقال تاثیر گذارآن در جوامع غیر اسلامی

از جمله کارکردهای دین در عرصه اجتماعی، کارکرد انتقال معارف دینی به جوامع بشری است. با آنکه در برخی از ادیان، این کارکرد ظهور خارجی کم رنگی دارد، در برخی از ادیان مانند اسلام، این کارکرد برجسته است. در اسلام، برای ارائه معارف دینی، قرائت های گوناگونی مانند اهل سنت و تشیع به چشم می خورد که به تناسب توان، ظرفیت و قابلیت، به جوامع بشری عرضه شده است. در این مقاله، ضمن بهره گیری از روش نقلی تحلیلی به بررسی چگونگی انتقال معارف شیعیان در جوامع غیراسلامی با هدف دستیابی به میزان تاثیرپذیری آن از یک سو، و کشف نقاط آسیب و مانع در مقابل آن از سوی دیگر، پرداخته شده است. نوآوری مقاله در حوزه رویکردی به این مسئله، توجه به شرایط فرهنگی اجتماعی ادوار گوناگون اسلامی است. اینکه تا چه حد تفکر شیعی توانسته است در جوامع غیراسلامی پایگاه اجتماعی پیدا کند، نتیجه ای است که از فحوای مقاله قابل استنتاج است.