بررسی چالش های کنفرانس های کلاسی دانشجویان: یک مطالعه کاربردی

هدف مطالعه حاضر بررسی اهمیت هر یک از چالش های احتمالی کنفرانس های کلاسی دانشجویان از دیدگاه خود آنها در حیطه های مرتبط با اساتید و دانشجویان پس از اجرای این روش یاددهی-یادگیری توسط دانشجویان در طول ترم یک تحصیلی می باشد.
این مطالعه از نوع شبه تجربی به روش تک گروهی فقط با پس آزمون بر روی 35 نفر دانشجوی هوشبری پیوسته ترم پنجم و هوشبری ناپیوسته ترم دوم انجام شد که درس پاتوفیزیولوژی را در یک کلاس به صورت مشترک با استفاده از دو روش سخنرانی اساتید و روش ارائه کنفرانس توسط خود، در طول یک ترم تحصیلی گذراندند. روش جمع آوری اطلاعات به صورت خود گزارش دهی و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی و پایایی آن تایید گردید(85/0=α).
نتایج نشان داد که در حیطه چالش های مرتبط با دانشجویان در مقیاس با اهمیت زیاد و خیلی زیاد، بیشترین فراوانی به ترتیب مربوط به چالش های «عدم فهم کافی مطالب و محتوای تدوین شده برای ارائه کنفرانس» (2/57 ٪) و «عدم توجه کافی دانشجویان به مطالب ارائه شده توسط همکلاسی ها» (1/57 ٪)، در حیطهچالش های مرتبط با اساتید نیز از دیدگاه دانشجویان،در مقیاس با اهمیت زیاد و خیلی زیاد بالاترین فراوانی،مربوط به چالش های «مشخص نبودن معیارهای ارزشیابی کنفرانس»(2/57٪) و فقدان جلسات مشورتی با اساتید قبل از ارائه کنفرانس ها«(40 ٪) بود.
توجه به عواملی نظیر موضوع کنفرانس، آمادگی شناختی و عاطفی دانشجویان،فراهم آوردن بستر مناسب جهت بحث، پرسش و پاسخ و مشارکت فعال دانشجویان هنگام ارائه کنفرانس های کلاسی ومشخص نمودن و معرفی صریح معیارهای ارزشیابی به دانشجویان درگیر در این روش یاددهی - یادگیری، از جمله راهکارهایی هستند که می تواند آموزش به روش ارائه کنفرانس را اثربخش تر و کارآمدتر نماید.