حذف همزمان سیانید و کروم (VI) از محلول های آبی با استفاده از فرآیندهای انعقاد و لخته سازی

سیانید و کروم در فاضلاب صنایع مختلفی مانند آهن و استیل، استخراج ذغال سنگ و آبکاری فلزات وجود دارند، سمیت بالا و اثرات سوء آن ها بر سلامتی موجودات زنده، دلیلی بر ضرورت کنترل غلظت این آلاینده ها در طبیعت است. هدف اصلی این مطالعه، حذف همزمان سیانید و کروم از محلول های آبی با استفاده از فرآیندهای انعقاد و لخته سازی بود.
این تحقیق یک مطالعه تجربی می باشد که در مقیاس آزمایشگاهی به وسیله دستگاه جارتست انجام شد. در طی انجام فرآیند ترسیب، اثر pH، غلظت منعقدکننده کلریدفریک و زمان ته نشینی بر راندمان حذف این آلاینده ها از محیط های آبی مورد مطالعه قرار گرفت. سنجش غلظت سیانید و کروم به ترتیب توسط روش های رنگ سنجی و جذب اتمی شعله ای انجام گرفت.
نتایج نشان داد که سیانید و کروم با غلظت های اولیه mg/L10 در شرایط بهینه 7=pH،g/L 7/0=FeCl3 بعد از مدت زمان ته نشینی 60 دقیقه به ترتیب راندمان حذفی معادل 38% و 93 % خواهند داشت. بعلاوه، با افزایش زمان ته نشینی به بالاتر از 60 دقیقه، تغییر محسوسی در روند افزایش راندمان های حذف مشاهده نشد.
اگرچه روش رسوب دهی شیمیایی یکی از گزینه های مناسب برای حذف کروم بود، اما در حذف سیانید به خوبی عمل نمی نمود. بنابراین با توجه به محدودیت های دفع پساب حاوی این آلاینده ها، بهتر است این روش بصورت تلفیقی به همراه فرآیندهای دیگر مانند فنتون استفاده شود تا کارایی فرآیند افزایش یابد.