بررسی اپیدمیولوژی شپش سر و عوامل موثر بر آن در دانش آموزان ابتدایی شهرستان ساری، استان مازندران در سال 92-1391

پدیکلوزیس (آلودگی به شپش سر) یکی از انواع بیماری های انگلی انسان است که به عنوان یک عامل مهم سنجش سطح بهداشتی در جامعه به کار گرفته می شود. لذا جهت بررسی برخی فاکتورهای دخیل در اپیدمیولوژی پدیکلوزیس در دانش آموزان مدارس ابتدایی شهر ساری در استان مازندران درسال 92-1391 مطالعه ای صورت گرفت.
4712 دانش آموز ابتدایی شهرستان ساری، دختر و پسر، مورد معاینه و بررسی قرار گرفتند. نمونه گیری به صورت خوشه ایانجام گرفت. اطلاعات توسط پنج نفر از افراد آموزش دیده و با استفاده از پرسشنامه اطلاعاتی دانش آموزان که حاوی نتایج تشخیصی آلودگی به انگل و نوزاد و تخم در رابطه با متغیرهایی مانند جنسیت، پایه تحصیلی، محل سکونت و سن بودند، تکمیل و نتایج حاصله تحت آزمون آماری کای دو با ضریب اطمینان 95% مورد تحلیل قرار گرفت.
در بین 4712 دانش آموز مورد بررسی 78 فرد آلوده به پدیکلوزیس شناسایی شد. شیوع آلودگی 65/1 درصد محاسبه گردید. شیوع پدیکلوزیس با متغیرهایی مانند وجود حمام، استفاده از وسایل شخصی، میزان تحصیلات والدین، داشتن مربی و رعایت بهداشت فردی و شغل پدر ارتباط معنی دار را نشان داد (05/0(p<. با این حال ارتباط میان شیوع پدیکلوزیس و متغیرهایی نظیر حالت مو و پایه های تحصیلی معنا دار نبود.
یافته های فوق نشان دهنده نقش آموزش و هدایت والدین و آموزگاران در راستای بهبود بهداشت فردی و عمومی در کاهش ابتلا به شپش سر در میان دانش آموزان نواحی مورد مطالعه می باشد.