توانایی اکتینومیست ها در کنترل زیستی برخی قارچ های بیمارگر و نماتد مرکبات در شرایط آزمایشگاهی

نماتد مرکبات، Tylenchulus semipenetrans، دارای گسترش جهانی بوده و یکی از عوامل سرخشکیدگی در باغ های مرکبات محسوب می شود. آلودگی توام نماتد و قارچ های بیمارگر، تاثیر مضاعفی بر رشد گیاه می گذارد. به منظور بررسی اثر اکتینومیست ها در کنترل نماتد و بیمارگرهای ثانویه، تعداد 30 نمونه خاک آلوده از فراریشه مرکبات شرق استان گیلان و غرب استان مازندران جمع آوری شدند. در نتیجه20 جدایه اکتینومیست با استفاده از کشت روی محیط های انتخابی جداسازی و اثر آن ها در تفریخ تخم و مرگ ومیر لاروها مورد ارزیابی قرار گرفت. در آزمایشی دیگر، تاثیر اکتینومیست ها بر قارچ های بیماری زای Fusarium oxysporum، Fusarium solani، Penicilium digitatum، Rhizoctonia solani،Pestaliopsis spp و Colletotrichum gloeosporioides بررسی شد. در آزمون اول، هشت جدایه با توان کاهش میزان تفریخ تخم در مدت هفت روز و کشتن لاروها در طول چهار روز، از قابلیت آنتاگونیستی خوبی برخوردار بودند. در آزمون دوم، شش جدایه موفق به کنترل قارچ های بیمارگر مورد مطالعه شدند. جدایه Streptomyces sp. IGM05 بیش ترین توانایی را در کنترل قارچ های بیمارگر نشان داد در حالیکه جدایه Streptomyces sp. IGM17 با کاهش تفریخ تخم به میزان 2/37 درصد و مرگ ومیر 4/52 درصدی لاروها، توانایی آنتاگونیستی بالایی در برابر نماتد بروز داد.