ارزیابی تنوع ژنتیکی بین و درون توده های ملون ایران و رابطه آن ها با ژرم پلاسم مناطق دیگر دنیا با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

مجموعه 18 جفت آغازگر اس اس آر برای ارزیابی تنوع ژنتیکی در 52 توده ملون شامل 24 توده از گروه های مختلف باغبانی ملون ایران همراه با 28 توده خارجی از کشورهای مختلف به کار گرفته شد. تمام جایگاه های ژنی ریزماهواره آزمون شده چندشکل بودند که مفید بودن آن ها برای تجزیه ژنتیکی ملون ها تایید گردید. تعداد 141 آلل در میان کلیه ژنوتیپ های بررسی شده یافت شد که 79 آلل با میانگین 38/4 آلل در هر جایگاه در توده های ایرانی دیده شد. مقادیر کم هتروزایگوتی مشاهده شده با میانگین 12/0 بیانگر تنوع پایین درون توده ای ملون های ایران است که حاکی از فقدان دگرگشنی بین توده ها یا نرخ بالای خویش آمیزی است. گزینش های پیاپی توسط کشاورزان برای حفظ اصالت توده ها ممکن است توضیحی برای مقدار نسبتا بالای هموزایگوتی مشاهده شده درون توده ها در این تحقیق باشد. مقادیر هموزایگوتی مشاهده شده برای توده های ''سوسکی سبز'' و ''خاتونی'' بعنوان عمده ترین توده های زیر کشت خربزه در ایران به ترتیب 98/0 و 99/0 بود. بالاترین میزان چند شکلی با 100 درصد جایگاه ژنی چند شکل در توده های گروه دستنبو (Dudaim) یافت شد. میانگین فاصله ژنتیکی میان توده های ایرانی 67/0 بود.