تاثیر سیاست خارجی تعاملگرای ضد نظام هژمونیک بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران

مقاله حاضر تلاشی است به منظور بررسی ارتباط متقابل دو حوزه سیاست خارجی و امنیت ملی در ایران. در حالیکه سیاست خارجی از پویاترین و پرتحرک ترین عرصه های فعالیت دولت ها محسوب می شود و کشورها میکوشند با اتخاذ خط مشی های گوناگون در سیاست خارجی، منافع ملی مورد نظر خود را به بهترین نحو تامین نمایند، امنیت ملی همواره یکی از تاثیرگذارترین و محوریترین اجزای منافع ملی را تشکیل داده؛ امری که همواره موجب پیوندی ناگسستنی میان سیاست خارجی و امنیت ملی بوده است. در این پژوهش جهت بررسی ارتباط متقابل سیاست خارجی و امنیت ملی در ایران، از استراتژی «سیاست تعاملگرای ضد نظام هژمونیک» بهره برده و در صدد پاسخ به این سوال است که سیاست خارجی تعاملگرای ضد نظام هژمونیک چه تاثیری بر امنیت ملی در ایران بر جای خواهد نهاد؟ فرضیه ما نیز به این مسئله می پردازد که سیاست خارجی تعاملگرای ضد هژمونیک سبب دفع تهدیدات نرم و هستیشناسانه امنیت ملی شده و در نهایت موجبات حفظ آن را فراهم میآورد.