ارزیابی تنوع ژنتیکی بلوط ایرانی در استان چهارمحال و بختیاری با بهره گیری از نشانگر مولکولی AFLP

در این ارزیابی، تنوع ژنتیکی بلوط های ایرانی در هشت جمعیت متعلق به رویشگاه های متفاوت از جنگل های استان چهارمحال و بختیاری با بهره گیری از نشانگر مولکولی AFLP ارزیابی شد. 55 درخت بلوط ایرانی متعلق به 8 رویشگاه واقع در نقاط مختلف استان گزینش و از هر کدام تعدادی برگ تازه برای انجام ارزیابی های مولکولی جمع آوری شد. 13 ترکیب آغازگری AFLP بهره گیری شده، در کل 398 نوار ایجاد کردند که از بین آنها 371 نوار (92.1 درصد)، چندشکل بودند. میانگین محتوای اطلاعات چندشکلی (PIC)، 0.70 بود. ضریب تشابه ژنتیکی بین نمونه های مورد ارزیابی از 0.32 تا 0.74 متغیر بود. گروه بندی نمونه ها بر پایه ضریب همانندی جاکارد و روش UPGMA، انجام شد. تجزیه واریانس مولکولی با و بدون گروه بندی ناحیه ای، انجام شد. بیشتر تنوع مشاهده شده مربوط به تنوع درون جمعیت ها بود. پایین بودن واریانس بین جمعیت ها نشان دهنده این است که افراد جمعیت های مختلف از لحاظ ژنتیکی به هم نزدیک می باشند. درصد واریانس بین گروه ها %0.58 بود که نشان دهنده ناچیز بودن تمایز بین جمعیت ها در محدوده جغرافیایی با فاصله 100 کیلومتر، می باشد. در تجزیه تنوع ژنی بین و درون جمعیت های بلوط ایرانی نیز، بیشتر تنوع ژنی مربوط به تنوع درون جمعیت ها بود. در کل پژوهش انجام شده نشان دهنده وجود سطح بالای تنوع ژنتیکی در درون جمعیت بلوط های ایرانی رویشگاه های مختلف دراستان چهارمحال و بختیاری است.