بررسی اپیدمیولوژی تروما در سربازان در طی یک دوره آموزش پایه نظامی در یکی از پادگان های آموزشی سپاه در سال 1391

صدمات جسمی یکی از مسائل عمده نظامیان خصوصا در طی دوره آموزش پایه نظامی است. عوامل خطر گوناگونی در این رابطه مقش دارند که عبارتند از: سن، جنس، شاخص توده بدنی، تناسب و آمادگی جسمی، سیگار، کفش، چگونگی سطح زمین محل تمرینات و نحوه اجرای تمرینات نظامی. این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع صدمات جسمی در طی یک دوره آموزش پایه نظامی در سربازان و عوامل خطر آن انجام شده است.
این مطالعه از نوع Cross Sectional است. نمونه گیری به صورت سرشماری نمونه های در دسترس با تشخیص تروما مراجعه کننده به بهداری پادگان در طی یک دوره آموزش پایه نظامی بود. اطلاعات با استفاده از چک لیست و پرسشنامه محقق ساخته به منظور شناسایی نوع، مکانیسم، عوامل خطر تروما و فراوانی آنها جمع آوری شده است.
میزان مراجعین با شکایت تروما 299 نفر معادل 30% از کل مراجعین بود که از این رقم میزان شیوع ترومای غیرنافذ 93% و نافذ 7% بود، شایع ترین علت تروما تمرینات نظامی 212 نفر (9/70%) و شایع ترین شکایت مصدومین درد در 212 نفر (9/70%) و شایع ترین محل تروما اندام تحتانی بود.
شیوع قابل توجه صدمات جسمی در سربازان در طی دوره آموزش سلامت آنان را تهدید می کند. یافته های این مطالعه نشان داد که شرایط نامناسب آمادگی جسمانی، مقطع زمانی دوره آموزشی و پایین بودن آگاهی های سربازان، مهمترین عوامل اثرگذار در بروز تروما هستند. با برنامه ریزی مناسب در جهت ایجاد آمادگی های تدریجی جسمی برای سربازان، آموزشهای پیشگیرانه به سربازان و فرماندهان، کنترل عوامل خطر و اجرای مناسب تمرینات نظامی پرخطر می توان میزان این صدمات را به حداقل رسانید.