نقش حساسیت به اضطراب و نظم جویی شناختی هیجان در اضطراب و افسردگی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش حساسیت به اضطراب و نظم جویی شناختی هیجان در اضطراب و افسردگی بود. ابتدا از میان 300 نفر مرد داوطلب شرکت در مطالعه، بر اساس نمرات شان در مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس، تعداد41نفر که در مولفه ی افسردگی DASS نمره ی یک انحراف معیار بالاتر از میانگین نمونه بودند، در گروه افسرده و تعداد 52 نفر که در مولفه ی اضطراب DASS نمره ی یک انحراف معیار بالاتر از میانگین نمونه بودند، در گروه مضطرب و به طور تصادفی تعداد 60نفر که نمرات بالایی نداشتند، در گروه بهنجار قرار گرفتند. سپس آنها فرم کوتاه پرسشنامه ی نظم جویی شناختی هیجان و مقیاس حساسیت به اضطراب را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با روش های همبستگی پیرسون و تحلیل تشخیصی به روش گام به گام انجام شد.نتایج نشان داد که برای طبقه بندی افراد در هر کدام از گروه ها، حساسیت به اضطراب، ارزیابی مثبت، تمرکز مجدد مثبت، فاجعه سازی، سرزنش خود و دیگران، سهم پیش بینی معناداری داشتند، و حساسیت به اضطراب قوی ترین متغیر پیش بینی برای عضویت افراد در گروه ها بود. به طور خلاصه، 5/59 درصد از موارد به درستی در گروه ها قرار داده شده اند. این یافته ها نشان می دهد کهحساسیت به اضطراب و نظم جویی شناختی هیجان به عنوان دو عامل مهم در آسیب شناسی روانی افسردگی و اضطراب نقش دارند که باید به هنگام روان درمانی توجه ویژه ای به آنها مبذول شود.