نتایج همی ورتبرکتومی با رویکرد خلفی تنها در اسکولیوز مادرزادی ناحیه کمری

پیش همی ورتبرا یکی از دلایل شایع اسکولیوز مادرزادی است. در موارد پیشرونده و در صورت نیاز به رزکسیون همی ورتبرا، معمولا از طریق یک رویکرد ترکیبی جلویی خلفی انجام می پذیرد که با موربیدیته بالا همراه است. اخیرا رزکسیون همی ورتبرا از طریق رویکرد خلفی معرفی شده است. در این مطالعه تجربیات روش خلفی ارائه گردیده است.
در این مطالعه گذشته نگر 10 بیمار دچار اسکولیوز مادرزادی کمری که در سال های 90-1387 تحت رزکسیون همی ورتبرا از طریق رویکرد خلفی و با استفاده از پیچ ترانس پدیکولار و فیوژن کوتاه قرار گرفته بودند، بررسی شدند. قوس های اسکولیوز اصلی و جبرانی و میزان قوس کیفوز مربوط به قبل از عمل با پیگیری 10±16.1ماه مقایسه شدند.
فیوژن در تمام بیماران به دست آمد. میانگین قوس اسکولیوز اصلی، اسکولیوز جبرانی و کیفوز به طور معناداری به ترتیب از 6.6±39.6 به 5±11.3درجه، از 5.1±12.9به 3.4±7.8 درجه و از 8.1±15.6 به 8.2±2.7درجه کاهش یافت (0.05>p). میانگین میزان اصلاح قوس اسکولیوز اصلی 9±72.5 درصد و میانگین اصلاح قوس جبرانی 34.3±37.7 درصد به دست آمد. همچنین میانگین اصلاح کیفوز 51±90درصد بود. هیچ بیماری دچار عوارض نوروواسکولار یا عمومی ناشی از جراحی نشد.
فرزکسیون همی ورتبرا از طریق رویکرد خلفی تنها با استفاده از پیچ ترانس پدیکولار و فیوژن کوتاه در پیگیری کوتاه مدت، روش ایمن و موثر در درمان بیماران دچار اسکولیوز مادرزادی ناشی از همی ورتبرا در یک سطح می باشد.