الزام اخلاقی به پرهیز از تجسس (در امور دیگران) در قرآن و روایات

پاک ذهنی و نیک رفتاری فرد و جامعه، از مهم ترین آموزه های قرآن و دین اسلام است و در پرتو آن، زمینه رشد انسان فراهم می شود. ظرافت و دقت نظر تعالیم دینی در سالم سازی روان آدمی موضوعی است که توجه به آن می تواند بسیاری از مشکلات اجتماعی کنونی ما را برطرف نماید. با عنایت به این ضرورت، مقوله تجسس مورد مطالعه قرار گرفت و این دریافت حاصل شد که: اگر حس تجسس گرایانه در افراد یک جامعه شایع و عادت شود، سلامت و بهداشت روانی از این ناحیه به شدت آسیب پذیر می گردد و باید آن را یک بیماری اخلاقی دانست که می تواند طیف گسترده ای از رفتار افراد را تحت تاثیر قرار دهد. محور و شاخص در این پژوهش، جمله «و لا تجسسوا» در آیه12 سوره حجرات است و برخی روایت های مرتبط با موضوع نیز، تحلیل محتوایی و گونه شناسی شده اند و هدف نیز، افزایش دانایی عمومی نسبت به پیامدهای عمل ناروای تجسس است.