مدل ساختاری جهت شناسایی مولفه های استراتژیک اثربخش بر نهادینه سازی گردشگری الکترونیک

گردشگری آثار و پیامدهای مثبت بسیاری بر وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دارد و توانسته است توجه بخش عمومی و خصوصی را به خود جلب کند؛ اما ورود فناوری اطلاعات باعث ظهور حوزه جدیدی به نام گردشگری الکترونیک گردیده است که پذیرش آن در بخش های مختلف گردشگری به میزان قابل توجهی منوط به دیدگاه مدیران نسبت به آن بوده و دیدگاه راهبردی مدیران عالی در ایجاد آمادگی، پذیرش، پیادهسازی و نهادینه کردن آن غیر قابل انکار است. لذا در این پژوهش برآنیم تا مولفه های راهبردی اثربخش بر نهادینه سازی گردشگری الکترونیک را از دیدگاه مدیران فعال در این حوزه، با بکارگیری مدلی مفهومی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار دهیم. این پژوهش با استفاده از پرسشنامه بر روی نمونه ای به حجم 310 نفر برگرفته از جامعه آماری شامل مدیران عامل، مدیران بازاریابی و مدیران فروش وبسایتهای فعال در حوزه گردشگری شامل مدیران تورهای مسافرتی، مدیران هتلهای دارای قابلیت رزرواسیون الکترونیکی، مدیران وبسایت های فروش الکترونیکی بلیط های مسافرتی در بخشهای مختلف و سایر وبسایتهای فعال در حوزه گردشگری الکترونیک انجام شده و پس از برازش مدل پژوهش با استفاده از نرم افزار لیزرل، بررسی فرضیه های پژوهش در دستور کار قرار گرفت و در نهایت از میان فرضیه های هفت گانه تحقیق چهار فرضیه مورد پذیرش قرار گرفت که مولفه های پشتیبانی سازمانی و بهره وری مدیریتی با تاثیرگذاری بر متغیر ارزش های استراتژیک ادراکی و عامل آمادگی الکترونیک درون سازمانی به صورت مستقیم بر پذیرش گردشگری الکترونیک موثر می باشند اما نهادینه سازی گردشگری الکترونیک به دلیل بی توجهی به راهکارهای پیاده سازی آن در این بخش به تکامل نرسیده است.