نقد و بررسی نشانه ها در داستان لکه ها از رویا پیرزاد

نشانه شناسی از مباحث قابل تامل در عرصه نقد ادبی است. منتقد ادبی، نشانه را در متن، به مثابه عنصری معنی دار در نظر می گیرد که بر مبنای نظام های نشانه شناختی فرهنگی قابل تاویل است. به طور کلی هدف غایی نشانه شناسی کشف همین تاویل های متن است. در این رویکرد که می توان متن را به عنوان نظامی از نشانه ها دید که بازشناسی آن ها به خصوص در عرصه داستان مدرن، به شناسایی بهتر روایت می انجامد. از پرکاربردترین انواع نشانه های داستان، نماد است. هدف از این مقاله بررسی موجز انواع نمادهای موجود در داستان و هم چنین نقد عملی روایت داستان «لکه ها» از مجموعه طعم گس خرمالو اثر «زویا پیرزاد» با تکیه بر نمادهای آن است. توجه به این نکته نیز ضروری است که هدف، ارائه الگویی واحد برای همه داستان ها نیست؛ چه هر داستانی با توجه به چگونگی در هم بافته شدن نشانه های آن الگویی منحصر به خود دارد. این مقاله به روش کتابخانه ای به این نتیجه مهم دست یافت که نویسنده با استفاده آگاهانه از نمادها و نشانه ها در داستان خود می تواند نوآوری های قابل توجهی در روایت داستان ایجاد کند.