تحلیل جایگاه تهدیدهای نوین در تدوین راهبردهای دفاعی امنیتی با تاکید بر حکمرانی راهبردی

هدف اصلی این نوشتار، تحلیل جایگاه تهدیدهای نوین در تدوین راهبرد های دفاعی امنیتی و ارائه مدلی کارا و موثر در همین زمینه است. پارادایم در حال پیدایش و متحول پس از جنگ سرد، و غالب شدن بر پارادایم پیشین مبتنی بر دولت محوری و مطالعات راهبردی صرف، نیاز مطالعات امنیتی به رویکردی جدید را پیش از پیش نیازمند کرده است. امروزه، با ایجاد فضای جدید و سپهر امنیت بین المللی و پدیداری تهدیدهای نوین، پارادیم کنونی بویژه پس از یازدهم سپتامبر، هم دولت محور است و هم فرادولتی. ورود کنشگران غیردولتی به مسائل دفاعی امنیتی، ما شواهد نوعی پارادیم دو وجهی دولتی غیردولتی هستیم. با تهدیدهای نوین، سیاستگذاران ناچارند در تدوین راهبرد های دفاعی امنیتی نو، بر گفتمان همکاری دولتی و غیردولتی تکیه کنند. نوشتار حاضر این نوع تعامل را در برابر تهدیدهای نوین را مشمول «حکمرانی راهبردی» دانسته و آن را پیشنهاد می کند.