بررسی رابطه نشانه های جسمانی، اضطراب، افسردگی، کارکرد اجتماعی با هوش هیجانی در خلبانان

هوش هیجانی در برد ارند ه ی آگاهی، تنظیم و بیان د رست د امنه ای از هیجانات است. لذا توانایی شناخت، ابرازو کنترل این هیجانات یکی از ابعاد مهم هوش هیجانی است و ناتوانی فرد در هر کد ام از این توانایی ها منجر به اختلالاتی نظیر اختلالات اضطرابی و خلقی خواهد شد که حاکی از نقص خود گرد انی هیجانی است که ویژگی کلید ی هوش هیجانی است. بنابراین تا آنجا که ممکن است ما باید مهارت های هوش هیجانی را که مبنای آنها شناخت د قیق هیجانات و کنترل و تنظیم آن ها است به افراد آموزش د هیم تا احتمال بروز اختلالات را کاهش داده و از این طریق عملکرد آن ها بهبود یابد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه نشانه های جسمانی، اضطراب، افسردگی، کارکرد اجتماعی با هوش هیجانی در خلبانان می باشد.
در قالب یک پژوهش توصیفی – مقطعی است. جامعه آماری شامل کلیه خلبانان نیروهای مسلح بود که براساس روش نمونه گیری تصادفی ساده 60 نفر از میان آنها انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه سلامت روانی GHQ-28 و پرسشنامه هوش هیجانی شیرینگ مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها به دست آمده با روش آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد همبستگی معنی داری بین هوش هیجانی و افسردگی، اضطراب، کارکرد اجتماعی، نشانه های جسمانی در سطح (01/0P<) وجود داشت. هیچ کدام از متغیرهای پیش بینی کننده هوش هیجانی نبودند.
با مطالعه نتایج می توان دریافت که بین هوش هیجانی و معیار های سلامت روانی رابطه معناداری وجود دارد که می توان با اجرای برنامه های آموزش هوش هیجانی به عنوان عامل مرتبط با سلامت روانی به ارتقا سلامت و عملکرد افراد پرداخت.