بایسته های اخلاقی در آموزش پزشکی

در کشور ما تا کنون کدهای اخلاقی مشخصی در حیطه آموزش و خصوصا آموزش پزشکی تعریف نشده است و حتی نکات اخلاقی مورد توجه در امر آموزش پزشکی نیز به صورت مدون در منابع اخلاقی و آموزشی و حتی کتب پزشکی به چشم نمی خورد. در این مطالعه هدف آن بوده است که با بررسی مقالات و منابع اخلاق پزشکی، آموزش پزشکی، حقوقی و فقهی موجود در زمینه اخلاق در آموزش خصوصا در حیطه علوم پزشکی راهکارهای عملی و کاربردی مناسب در این عرصه ارائه گردد.
سه عرصه مهم در زمینه اخلاق در آموزش پزشکی شامل: 1- ارتباط دانشجویان با بیماران 2- ارتباط اساتید با دانشجویان 3- ارتباط دانشجویان با اساتید، همکاران و کارکنان بخش های آموزشی. در این تقسیم بندی منظور از دانشجوی پزشکی دانشجویان دوره های گوناگون آموزشی شامل دوره های کارآموزی، کارورزی و دستیاری تخصصی و فوق تخصصی است البته موارد کلی آن قابل بسط به دانشجویان سایر رشته ها نیز می باشد.
رعایت نکات اخلاق در آموزش نه تنها به تربیت پزشکانی که موازین اخلاقی را رعایت می کنند منجر می گردد بلکه به گونه ای موثر باعث حفظ حقوق بیماران و مراعات اصول اخلاقی در هنگام ارتباط با آنان می شود. در این مقاله در هر یک از 3 عنوان اصلی قید شده، موارد شاخص اساسی و کاربردی که بایسته های رعایت موازین اخلاقی در آموزش هستند استخراج و ارائه گردیده اند.