رشد بحرانی باکتری های سولفوره ارغوانی تحت شرایط رقابتی در برکه های تثبیت فاضلاب و تاثیر آن بر کارآمدی فرآیند تصفیه فاضلاب

باکتری های ارغوانی قادرند از نور خورشید به عنوان منبع انرژی برای رشد و تکثیر خود استفاده کنند. نظر به اینکه این باکتری ها قادر به استفاده از آب به عنوان دهنده هیدروژن نیستند، نیاز به دهنده های احیاشده هیدروژن مانند H2S، H2 یا ترکیبات آلی دارند. در نتیجه در فرآیند فتوسنتز آنها اکسیژن حاصل نمی گردد. آنها باکتری های ویژه آب هستند و در سطح گسترده ای در منابع آب یافت می شوند. با توجه به تاثیر به سزای رشد بحرانی این گونه باکتری ها بر عملکرد برکه های طبیعی تصفیه فاضلاب که از جمله تاسیسات معمول تصفیه فاضلاب در ایران به شمار می روند، بررسی دلایل بروز این پدیده و عوامل موثر بر آن از اهمیت زیادی در طراحی و بهره برداری بهینه این گونه تاسیسات برخوردار است. در این مطالعه دلایل رشد باکتری های سولفوره ارغوانی در برکه های تثبیت فاضلاب بررسی شد. پارامترهای فیزیکی و شیمیایی موثر در رشد باکتری ها نظیر BOD، COD، اکسیژن محلول، دما و سولفید هیدروژن به طور ماهانه اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که باکتری های سولفوره ارغوانی در دو دوره زمانی بروز نمودند که اولی در اواسط تابستان (در برکه اختیاری اول) و دومی در اوایل زمستان (در برکه اختیاری سوم) بود. این رشد به دلیل غلظت کم اکسیژن محلول در برکه های اختیاری که به علت بالا بودن بار آلی ورودی و سولفید هیدروژن می باشد، باکتری های سولفوره ارغوانی بر جلبکها غلبه نمودند. غلظت اکسیژن محلول به پارامترهای متعددی نظیر بار آلی ورودی، شرایط آب و هوایی، فعالیت جلبکها و غیره بستگی دارد. در این مطالعه بار آلی ورودی به عنوان موثرترین عامل در رشد باکتری های سولفوره ارغوانی شناخته شد.