الگوی تصمیم گیری شرکت های کوچک و متوسط دانش بنیان در شرایط پیچیده و عدم قطعیت عمیق

تغییرات سریع و پیچیدگی های حاکم بر دنیای امروز، فضایی متلاطم را برای کسب وکارهای امروزی ایجاد نموده است. در این بین، بسیاری از صاحبنظران معتقدند تحولهای فناوری در صدر فهرست تغییر و تحولهای دوران معاصر قرار می گیرد. شرکت های دانش بنیان به عنوان عناصر مهم در پیشرفت و به کارگیری فناوری، در این فضای متغیر با چالش های زیادی مانند کمبود اطلاعات، پدیده های ناشناخته و مسایل نوظهور مواجه می شوند که تصمیم گیری را برای آن ها بسیار مشکل میکند. این مقاله با هدف شناسایی الگوی های تصمیم گیری مدیران این شرکت در شرایط پیچیده انجام شده است. در این راستا، ابتدا مبانی و الگوهای غالب و اصلی تصمیم گیری در چارچوب الگو های عقلایی، اداری و شهودی مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه، به بررسی انواع و ویژگی های محیط، تصمیم گیران و ماهیت مساله تصمیمگیری پرداخته شد. پس از استخراج متغیرهای پژوهش، مطالعه میدانی، با روش توصیفی–پیمایشی در میان 130 نفر از کارشناسان و مدیران شرکت های دانش بنیان پارک علم و فناوری دانشگاه تهران انجام شد. نتیجه بررسی ها نشان داد که این شرکت ها در شرایط پیچیده از الگوی تصمیم گیری شهودی استفاده می کنند. همچنین مشخص شد که در این الگو ویژگی های تصمیم گیرنده و مساله تصمیم نقش موثری در نحوه تصمیم گیری دارند.