تدوین الگوی کشت بهینه بهره برداران چغندرکار با تاکید بر ریسک قیمت و عملکرد: مطالعه موردی شهرستان فسا

هدف اصلی این مطالعه تدوین الگوی بهینه بهره برداران چغندرکار فسا (استان فارس) و هم چنین بررسی اهمیت چغندرقند در الگوی کشت آن ها بود. با توجه به اثرگذاری مساله ریسک بر تصمیم تولیدکنندگان دو منشا ریسک قیمت و عملکرد نیز در تدوین الگو دخالت داده شد. داده های مورد استفاده از میان بهره برداران شهرستان فسا در سال 1387 به دست آمد. روش مورد استفاده نیز برنامه ریزی ریاضی چند هدفی می باشد. یافته ها نشان داد که تفاوت بازدهی الگوی فعلی با الگوی بهینه تنها هفت درصد است. اما از نظر ترکیب محصول میان آن ها تفاوت وجود دارد. به این ترتیب که در الگوی فعلی 8/3 هکتار از سطح زیرکشت بهره بردار نماینده با 8/6 هکتار به چغندرقند اختصاص دارد در حالی که در الگوی بهینه این مقدار به 2/0 هکتار کاهش می یابد. به طور کلی در الگوهای ارائه شده ترکیب محصول از چغندرقند و گندم به نفع لوبیا تغییر می یابد. این تغییر افزون بر هدف تامین بازدهی فعلی بهره برداران هدف کاهش مصرف آب تا 33 درصد سطح مصرف فعلی را نیز تامین می یابد. یافته ها نشان داد که بهره برداران در تدوین الگوی کشت خود عمدتا به ریسک قیمت توجه دارند. هم چنین مشخص گردید که ناکارایی چغندرقند در استفاده از نهاده محدودکننده آب باعث کاهش اولویت آن در الگوی کشت گردیده است.