آثار محیط زیستی عملیات چوب کشی بر به هم خوردگی ظاهری و نفوذپذیری خاک در جنگل خیرود

در سال های اخیر، نگرانی ها در ارتباط با کوبیدگی خاک، جابه جایی، به هم خوردگی ظاهری و حاصل خیزی بلند مدت رویشگاه، گسترش یافته است. ورود ماشین آلات مکانیزه بهره برداری به توده های جنگلی، سبب کوبیده شدن خاک ها به سطحی می شود که ممکن است مانع از رویش درختان شود. این مطالعه، به منظور ارزیابی سیستم تلفیقی چوب کشی با اسکیدرهای چرخ لاستیکی و سیستم سنتی حمل در یک توده در پارسل 223 بخش نمخانه جنگل آموزشی و پژوهشی خیرود انجام شد. اهداف این تحقیق، عبارت از اندازه گیری به هم خوردگی، بررسی معنی داری اثر سیستم تلفیقی بهره برداری بر مقاومت به نفوذ در عمق های مختلف خاک و ارتباط بین به هم خوردگی ظاهری خاک و مقاومت به نفوذ می باشد. مقدار مقاومت به نفوذ در پنج سطح به هم خوردگی ظاهری خاک و چهار عمق خاک (در 5، 10، 15 و 20 سانتی متری از سطح خاک) اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که نوع به هم خوردگی و عمق خاک و اثر متقابل آن ها به لحاظ آماری دارای اثر معنی داری بر مقدار مقاومت به نفوذ خاک هستند. این نتیجه دلالت دارد که تفاوت ها در مقادیر مقاومت به نفوذ بین کلاسه های به هم خوردگی به عمق خاک از سطح زمین بستگی دارد. همان طور که انتظار می رفت، اثر مستقل کلاسه عمق از نظر آماری معنی داری است و می توان از آن نتیجه گرفت که مقاومت به نفوذ با افزایش عمق خاک تغییر می یابد. همچنین با افزایش عمق در هر پنج کلاسه به هم خوردگی خاک، مقاومت به نفوذ افزایش می یابد. براساس نتایج به دست آمده، می توان نتیجه گرفت که کلاسه بندی به هم خوردگی ظاهری خاک از نظر آماری برای پیش بینی مقاومت به نفوذ معنی دار بوده و کاربرد دارد.