فارماکوکینتیک داروی سفتازیدیم در گوساله گاومیش پس از تزریق وریدی و ماهیچه ای

پارامترهای فارماکوکینتیکی داروی سفتازیدیم که یک سفالوسپورین نسل سوم است، در شش گوساله گاومیش به دنبال تزریق منفرد وریدی و ماهیچه ای با دوز mg/kg 10 مورد ارزیابی قرار داده شد. غلظت سفتازیدیم در پلاسما و ادرار با روش میکروبیولوژیک تعیین شد. الگوی کینتیکی پس از تزریق وریدی، با مدل دو بخشی و پس از ترزیقی ماهیچه ای با مدل یک بخشی منطبق شد. پخش دارو در تزریق وریدی سریع بوده (h 01/0 ± 15/0t1/2α =) و سطح زیر منحنی غلظت پلاسمایی/زمان (AUC0-¥) برابر شد با μg/ml.h 253.9 ± 7.8. حجم پخش دارو در شرایط پایا روند (Vd(ss)) مقدار L.kg-1 0.18 ± 0.01برآورد شد. نیمه عمر حذفی دارو و پاکسازی تام به ترتیب برابر بودند با h 3.4 ± 0.2 و ml/kg/h 2/1 ± 5/39. به دنبال تزریق ماهیچه ای، نیمه عمر جذب دارو (t1/2ka)، اوج غلظت پلاسمایی (Cmax)، زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی (Tmax)، AUC0-¥ و زیست فراهمی دارو به ترتیب عبارت بودند از h 0.25 ± 0.04، μg/ml 45.8 ± 2.7، h 75/0، μg/ml.h 9/9 ± 9/207 و 81.7 ± 5.9%. دفع ادراری سفتازیدیم 13.1 ± 1.1% برآورد شد. به منظور حفظ غلظت درمانی mg/kg 4، رژیم دوزاژ مناسب سفتازیدیم در گوساله های گاومیش mg/kg 4/9 هر 12 ساعت می باشد. در کل، داروی سفتازیدیم (mg/kg 10، تزریق ماهیچه ای)، رفتار فارماکوکینتیکی مناسبی در گوساله های گاومیش نشان می دهد.