بررسی نوسانات ازن سطحی در شهر اصفهان

گاز ازن یکی از اصلی ترین آلاینده ها در بخش کشاورزی به شمار می رود و سالانه مقادیر بالایی از محصولات کشاورزی به دلیل قرار گرفتن در معرض این گاز از لحاظ کیفی و کمی آسیب می بینند، از طرفی تشکیل ازن به عنوان یک آلاینده ثانویه متاثر از شرایط جوی محیط است. لیکن به دلیل عدم وجود ابزارهای اندازه گیری ازن در محیط های زراعی و غیر شهری در ایران، ارائه رابطه ای برای برآورد غلظت ازن در محیط زیست ضروری می باشد. در این پژوهش با استفاده از داده هایی که در ایستگاه هواشناسی همدیدی و آلودگی سنجی اصفهان اندازه گیری می شوند یک مدل آماری ارائه می شود که قادر به برآورد مقادیر قابل قبولی از ازن سطحی باشد. بررسی های صورت گرفته در این پژوهش نشان داد معادله ای که شامل دو فراسنج توان دوم تابش آفتاب و توان دوم غلظت گاز منوکسید کربن می باشد قادر است 35% تغییرات غلظت ازن سطحی در طول روز را توجیه نماید. گرچه به نظر می رسد مدل های وایازی و مدل های توابع متعامد پیچیده کارایی نسبتا بالایی برای توجیه تغییرات ازن سطحی و پیش بینی غلظت آن دارند، ولی تعدد فراسنج های ورودی آنها موجب می شود که این مدل ها از دیدگاه کاربردی چندان مفید نباشند.