ارزیابی آستانه شنوایی دندانپزشکان در بابل (شمال ایران)

نویز (نوفه) مطب دندانپزشکی یکی ازعوامل مخاطره آمیز در محیط کار می باشد. یکی ازمهم ترین اثرات نویز افت شنوایی می باشد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر نویز بر آستانه شنوایی دندانپزشکان شهر بابل انجام شده است.
این مطالعه مقطعی توصیفی–تحلیلی بر روی 40 نفر از دندانپزشکان شهر بابل (گروه مورد) و 40 نفر از کارکنان اداری (گروه شاهد) انجام شد. آستانه شنوایی کلیه افراد اندازه گیری شد. میانگین آستانه های شنوایی هر یک از گروه ها در فرکانس های مختلف محاسبه و با عدد 15دسی بل (db) مقایسه گردید. اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری (SPSS 17) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و 05/0≥ pمعنی دار تلقی شد.
میانگین و انحراف معیار آستانه شنوایی برای گوش راست دندانپزشکان و گروه کنترل بدون در نظر گرفتن فرکانس های مختلف به ترتیبdb 14210/9±6156/13 و (036/0p≤) db 4488/5±0156/10 بود و برای گوش راست به ترتیب db 7609/8±5115/12 و db 9254/5±059/10 بود. آستانه شنوایی دندانپزشکان جوان و میانسال در گوش راست و چپ تفاوت معناداری نداشت. همچنین آستانه شنوایی دندانپزشکان با سابقه کاری بالای 15 سال و کمتر یا مساوی 15 سال درگوش راست و چپ معنادار نبود. آستانه شنوایی دندانپزشکان مرد و زن فقط در گوش چپ معنادار بود (02/0=p) در همه فرکانس ها در آستانه شنوایی تغییری وجود داشت. تفاوت مشخصی در گوش چپ خانم ها و آقایان وجود داشت و کاهش شنوایی در آقایان بیشتر بود. همچنین سن و سابقه کار از عوامل تاثیرگذار بر بروز افت شنوایی ناشی از نویز نمی باشد.