رفتارشناسی روحانیان در واکنش به سیاست های سکولاریستی پهلوی اول

این مقاله به رفتارشناسی روحانیان در واکنش به سیاست های دین زدای پهلوی اول می پردازد. بسیاری از رفتار اجتماعی روحانیان در سه دهه نخست سده چهاردهم خورشیدی به طور مستقیم متاثر از سیاست های سکولاریستی دولت رضاشاه بود. بخشی از این رفتارها زمانی رخ داد که وی در قدرت قرار داشت و بخش مهمی از واکنش ها پس از عزل وی از قدرت در دهه 1320 صورت گرفت. با اخراج رضاشاه از ایران و پایان دوره استبداد رضاخانی روحانیان همانند دیگر نیروهای اجتماعی فرصت یافتند با آزادی بیشتر نسبت به تحولات دو دهه پیش اعتراض کنند. لذا از نیمه دوم سال1320 گرچه پهلوی دوم به عنوان شاه جدید برگزیده شد اما واکنش سنگین روحانیت به سیاست های پهلوی اول در همین دوره بروز می کند.