مکان یابی پایگاه های مدیریت بحران در شرایط وقوع زلزله با استفاده از مدل AHP درGIS با تاکید بر عوامل کالبدی: نمونه موردی شهر بیرجند

برنامه ریزی پیش از وقوع بحران از مسائل مهمی است که امروزه پیش روی مدیران شهری قرار دارد، لازم است مدیریت شهری به منظور کاهش اثرات سوء بحران های شهری برای ارتقاء توانایی های خود به طور مستمر تلاش نماید. در سال های اخیر احداث پایگاه های مدیریت بحران در دستور کار سازمان مدیریت بحران قرار گرفته است. یکی از موارد قابل توجه قبل از احداث این پایگاه ها، انتخاب مکان جغرافیایی مناسب برای استقرار این نوع کاربری است. مکانی که در شرایط بحرانی محلی ایمن برای پایگاه باشد و همچنین در جهت کارایی هرچه بیشتر پایگاه موثر واقع شود. این پژوهش با ارائه الگوی مناسب به دنبال مکان یابی بهینه پایگاه های مدیریت بحران در شرایط وقوع زلزله با تاکید بر عوامل کالبدی در شهر بیرجند می باشد. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی– تحلیلی است. در مرحله نخست به شناسایی عوامل موثر بر مکان گزینی پایگاه ها، پرداخته شد، سپس با استفاده از نرم افزار GIS و فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) وپس از طی کردن مراحل جمع آوری داده، تهیه نقشه فاصله لایه های اطلاعاتی، طبقه بندی و ارزش گذاری درونی لایه ها ودر نهایت وزن دهی و همپوشانی لایه های ارزش گذاری شده به اولویت بندی زمین های شهر بیرجند برای ایجاد پایگاه های مدیریت بحران در شرایط وقوع زلزله پرداخته ایم. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از طریق مشاهده میدانی، مطالعه طرح های جامع و تفضیلی شهر بیرجند به دست آمده است. در نهایت زمین های این شهر را به پنج دسته خیلی خوب، خوب، متوسط، ضعیف، خیلی ضعیف تقسیم بندی کرده ایم که نتیجه در قالب یک نقشه ارائه گردیده است. پس از تطابق این نقشه با واقعیت زمینی، زمین-های دسته خوب، خیلی خوب برای ایجاد پایگاه های مدیریت بحران در شرایط وقوع زلزله مناسب تشخیص داده شد.