ساخت های پرسش واژه ای در زبان فارسی (روی کردی کمینه گرا)

در این مقاله، شیوه عمل‏کرد ساخت ه ای پرسش‏واژه ای ساده و مرکب را در زبان فارسی، بر‏اساس نظریه فاز[1] مبتنی‏بر آخرین دیدگاه چامسکی[2] (2001 و پس‏از آن) بررسی کرده‏ایم. هدف از این پژوهش، ارزیابی شیوه تحلیل و نوع نگرش این روی‏کرد در بررسی این‏گونه ساخت ه است. بررسی ساخت های پرسش‏واژه ای نشان می دهد که زبان فارسی مشتمل‏بر دو نوع جمله پرسشی بدین شرح است: نخست، پرسش‏واژه واقع در جای اصلی[3]؛ دوم، پرسش‏واژه حرکت ‏کرده[4]. بررسی نوع اول نشان می‏دهد که حرکت در‏سطح منطقی در زبان فارسی، با این‏گونه حرکت در زبان انگلیسی، متفاوت است. زبان فارسی در‏برابر محدودیت های نحوی، حساس است و در‏سطح منطقی، رفتاری همانند حرکت آشکار پرسش‏واژه (حرکت نحوی) دارد؛ بنابراین، چنین حرکتی در زبان فارسی، حرکت آشکار عملگر پرسشی[5] تلقی می شود و اشتقاق این‏گونه جمله ‏ها با حرکت عملگر پرسشی، امکان پذیر است. بررسی نوع دوم، بیانگر آن است که حرکت پرسش‏واژه در زبان فارسی، در دو جایگاه متفاوت روی می‏ دهد: نخست، گروه کانونی[6] و دوم، گروه منظوری[7].