تاثیر محیط های BO و M16 در باروری آزمایشگاهی در خرگوش

چگونگی انجام لقاح آزمایشگاهی و ایجاد باروری از دیرباز مورد توجه بشر بوده است و تاکنون تحقیقات مختلفی نیز در این مورد صورت گرفته است. در این میان خرگوش به عنوانیکی از حیوانات مدل در IVF پستانداران مطرح بوده است بطوری که اولین قدم این تکنیک روی آن انجام شده است. این تحقیقات همچنان ادامه داشته و محققان به طور دائم به دنبال ساخت محیط های بهتر، کشف فاکتورهای موثر و حذف فاکتورهای نامطلوبند. هدف ما در این مطالعه مقایسه تاثیر دو محیط BO تعدیل شده و M16 بر لقاح آزمایشگاهی در خرگوش می باشد و این که در کدام یک از این دو محیط باروری آزمایشگاهی نتیجه مطلوب تری دارد.
برای انجام این تحقیق، نمونه اسپرم توسط واژن مصنوعی از خرگوش نر اخذ شده و پس از یانتریفیوژ، آماده سازی و ارزیابی اسپرم در انکوباتور نگهداری شده است. تخمک ها نیز از خرگوش های ماده سوپراووله به دست آمده و این تخمک ها در دو محیط BO تعدیل شده و M16 در مجاورت اسپرم قرار داده شدند و نتایج 24 و 48 ساعت بعد از تلقیح مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج بدست آمده نشان دهنده ی آن است که درصد اووسیت های بارور شده در محیط های BO 07 /17% و در محیط M16 25 /31% می باشد (P<0 /05) و نتایج به دست آمده پس از 48 ساعت نشان داد که درصد سلول هایی که به مرحله 4 سلولی رسیده اند نسبت به تعداد اووسیت های بارور شده، در محیط BO 15 /57% و در محیط M16 24% می باشد (P<0 /05). از نتایج آزمایش حاضر می توان استنباط نمود که اگر چه درصد اووسیت های بارور شده در محیط M16 نسبت به محیط BO بیشتراست، اما اووسیت های که در محیط BO بارور شده اند مراحل تقسیم را بهتر و سریع تر طی می کنند.