بررسی ساختار داستانی در کلیله و دمنه (باب «الاسد و ابن الناسک» به عنوان نمونه)

کلیله و دمنه یکی از زیباترین کتاب هایی است که در زمینه حکمت وسیاست نوشته شده است، چرا که در این کتاب از حیوانات به عنوان نماد و رمز بهره گرفته شده است که تاثیرگذاری بیشتری داشته وبهتر می تواند مقاصد نویسنده را پنهان سازد. یکی از باب های این کتاب باب «الاسد و ابن آوی الناسک» است که در مورد دوستی بعد از کدورت و دشمنی است. در این مقاله تلاش کرده ایم تا به سوالات زیر در مورد این باب از کتاب پاسخ دهیم: آیا این باب از کتاب دارای عناصر داستانی می-باشد؟ (بافت داستانی، شخصیت ها، وقایع، گفتگو). چه ارتباطی میان این عناصر وجود دارد؟ آیا انسجام و پیوندی میان اجزاء داستان دیده می شود؟ برای پاسخ به این سوالات به بررسی عناصر داستان در این باب از کتاب بر اساس اصول ساختارشناسی که متن ادبی را مجموعه ای از روابط داخلی میان عناصر تشکیل دهنده می داند، پرداخته ایم و کوشیده ایم جایگاه هر یک از این عناصر را در داستان مشخص کرده و چگونگی پیوند میان آنها را به صورت دقیق تبیین کنیم. نتیجه تحقیق گویای آن است که این باب از کلیله و دمنه از عناصر داستانی در چهار چوب ساختاری منسجم بهره مند است.