بررسی اپیدمیولوژیک، مرگ و میر بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد در سال 1390

بررسی اپیدمیولوژیک در مورد علل مرگ ومیر ضرورتی انکارناپذیر برای سیاست گذاری های بهداشتی و کنترل بیماری ها و حتی پاسخگویی درسطح جامعه است. این مطالعه به منظور بررسی اپیدمیولوژی مرگ و میر براساس توزیع سنی، محل زندگی بیماران از نظر زندگی در شهر یا روستا، نوع بخش و مدت بستری و علت نهایی مرگ در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد لرستان در سال 1390 انجام گردید است.
در این مطالعه توصیفی گذشته نگر، پرونده 863 مورد مرگ ومیر در بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد لرستان در سال 1390 بررسی شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه می باشد. برای گروه بندی علل مرگ و میر بر اساس نوع بیماری منجر به فوت استفاده شده است. اطلاعات جمع آوری شده با روش های آماری، توصیفی نظیر جداول توزیع فراوانی، جداول توافقی، میانگین، انحراف معیار و نسبت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در این مطالعه مشخص گردید که بیشترین میزان مرگ و میر در گروه سنی بالای 60 سال اتفاق افتاده است. مرگ و میر در مردان با شیوع 8/62% شایع تر از زنان با شیوع 3/37% بوده است و اکثر مرگ ها در طی 24 ساعت پس از ورود به بیمارستان اتفاق افتاده اند. میزان خام مرگ در این مطالعه 93/2% است؛ که از این میزان بیشترین مرگ مربوط به دهه 70 زندگی و کمترین آن مربوط به سنین بیش از 100سال می باشد. 80% موارد مرگ مربوط به جمعیت شهری می باشد. در کل شایع ترین علل مرگ و میر به ترتیب بیماری های ناشی از علل خارجی و حوادث (51/28%)، بیماری های داخلی (79/22%)، بیماری های ایسکمیک مغزی و نورولوژیک (1/17%)، جراحی (8/8%)، سرطان(5/7%)، بیماری های قلب عروقی (7%) و بیماری های عفونی و انگلی (2/4%) شناخته شدند. از این میان بیشترین موارد مرگ (7/45%) در بخش اورژانس حادث گردیده است.
برای افزایش امید به زندگی بایستی به پیشگیری از سوانح و حوادث، علل زمینه سازهای بیماری داخلی و بیماری های ایسکمیک مغزی اهمیت بیشتری داده و در کاهش هرچه بیشتر عوامل خطر کوشید و شایع بودن حوادث و سوانح ناشی از مرکز تروماتولوژی بیمارستان مورد مطالعه می باشد.