محدودیت های مصرف و دین پست مدرن عصر جدید

ویسنده در این مقاله کوشیده است تا با استدلال به نبود محدودیت در مصرف در عصر حاضر، بیان کند که عصر جدید خود به یک دین برای ساکنان این عصر تبدیل شده است؛ زیرا عملکرد دین به وجود محدودیت‌هایی بر مصرف وابسته است. او حتی از این فراتر می‌رود و مدعی می‌شود که مردم این عصر حتی خود دین را هم مصرف می‌کنند. دین سنت‌زدایی شده است و دیگر کارکردهای گذشته خود را برای مردم این عصر ندارد. دلیل اصلی سنت‌زدایی از دین هم فرهنگ مصرف‌کنندگان دانسته می‌شود. عصر جدید به عنوان یک دین، ریشه‌های عمیقی یافته و در فرهنگ مصرف‌کنندگان که وارد شده است. نویسنده در ادامه استدلال می‌کند که این نوع دین‌داری در عصر جدید، واقعا دین‌داری نیست. همچنین استفاده دین از امکانات عصر جدید برای افزایش میزان معتقدان به دین، بررسی می‌شود.