نگرش زبان آموزان بزرگسال و نوجوان ایرانی نسبت به دریافت بازخورد شفاهی از معلم و همکلاسی ها

باوجود حجم زیاد مطالعات انجام شده در زمینه بازخورد مقابله ای، محققان معدودی به بررسی نگرش زبان آموزان به این نوع بازخورد پرداخته اند و همین مطالعات اندک نیز نتایج مختلف و گاه متضادی دربرداشته است. در عین حال، هیچ پژوهشی برای یافتن عوامل موثر بر شکل گیری این نگرش ها انجام نگرفته است. مطالعه حاضر به بررسی نگرش زبان آموزان ایرانی به دریافت بازخورد از معلم و همکلاسی ها و همچنین نقش سن در نگرش آن ها پرداخت. بدین منظور، پرسشنامه ای میان 136 زبان آموز توزیع شد. نتایج حاکی از نگرش مثبت زبان آموزان ایرانی نسبت به دریافت بازخورد از همکلاسی ها و همچنین وجود رابطه معنادار میان سن زبان آموزان و نگرش آن ها نسبت به دریافت بازخورد از همکلاسی ها و معلمان و همچنین دریافت انواع بازخورد شفاهی بود. برخلاف نوجوانان که در مقایسه با بزرگسالان بیشتر به دریافت بازخورد از همکلاسی های خود متمایل بودند، زبان آموزان بزرگسال بیشتر خواهان دریافت بازخورد از معلم خود بودند. علاوه بر آن، از میان انواع بازخورد، بزرگسالان بازخوردهای تلویحی را ترجیح می دادند، در صورتی که زبان آموزان نوجوان مایل به دریافت بازخورد واضح بودند. نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت آگاهی مدرسان زبان نسبت به نگرش زبان آموزان و عوامل موثر بر شکل گیری این نگرش ها دلالت دارد.