فنون بازنمایی باروک در هزارتوهای قلعه هاوارد بارکر

نوشتار پیش رو در صدد آنست تا با بررسی دراماتورژی هاوارد بارکر در نمایشنامه اش قلعه، که اولین بار در سال 1985 توسط شرکت تئاتر رویال شکسپیر (RSC) به نمایش درآمد، پرده از فنون بازنمایی باروک به کار رفته در این نمایش نامه سیاسی بردارد. در این مقاله نویسندگان سعی دارند تا با تکیه بر خوانش دلوز از معماری باروک و همچنین نظریات فوکو در رابطه با بازنمایی باروک، نمایشنامه قلعه را تجلی ظرافت، پیچیدگی و خوف حاکم بر معماری هزارتوی قلعه معرفی کنند. در این راستا، قلعه تصویری نمادین از خردجهانی است که بازتاب شکل گیری جهان کلان نمایش است. مقاله با بررسی این موضوع، به این نتیجه می رسد که در نمایش سیاسی بارکر، خلاف نمایش های سیاسی باب روز که بازنمایی واقعیت را ملاک قرار می دهند، «بازنمایی بازنمایی» تنها نوع ممکن بازنمایی است و نمایش بارکر با رد امکان و حتی کارایی بازنمایی واقعیت بیرونی، نمایش نامه خود را لایه دار و تودرتو می کند که نتیجه آن خلق ساختاری به تکلف و غنای معماری باروک است.