آموزه های تعلیمی از منظر اپیکوری (با رویکردی به چامه های هوراس و غزلیات حافظ)

حافظ و هوراس هر دو از بزرگ ترین شاعران جهان هستند که با وجود اختلافات و ناهمگونی هایی که در مضامین و مفاهیم و زیر بنای فکری این دو شاعر هست در زمینه اندیشه های اپیکوری مشابهت هایی دارند. وجه حقیقی فلسفه ی اپیکور که در نوع نگاه هوراس و حافظ به هستی و زندگی جریان دارد، گزینش روش هایی است که درد و رنج آدمی را به حداقل برساند نه آن چنان که برخی به غلط پنداشته اند او را به لذت نامتناهی برساند. این پژوهش برآن است به اشتراکات و همسانی های اندیشه های اپیکوری در غزلیات حافظ و چامه های هوراس بپردازد. در این پژوهش به این پرسش، پاسخ داده خواهد شد که اندیشه های اپیکوری چیست؟ میان مبانی فکری حافظ و هوراس در حوزه اپیکوری چه اشتراکاتی وجود دارد؟ هر دو درباره ی اغتنام فرصت، پذیرش مرگ، خوش باشی و باده نوشی و اعتدال و خرسندی که از مهم ترین مولفه های تعلیمی اندیشه های اپیکور است؛ آرا و نظریات هم سویی دارند که خواننده را به ژرف نگری ها و افق های تازه ای رهنمون می سازد.