رابطه ی ابعاد تناسب فرد- محیط با بروندادهای سازمانی در پرستاران بیمارستان های دولتی شهر اصفهان

تناسب فرد با محیط کار در دنیای در حال تغییر امروز، تبدیل به یکی از دغدغه های اصلی مدیران شده است. آن چه حایز اهمیت است این است که در مدل تناسب فرد- محیط، افراد در سطوح مختلفی اعم از شغل، گروه کاری، سازمان و حرفه با سازمان خود هماهنگ می شوند. هدف پژوهش حاضر آزمودن نقش تناسب فرد- حرفه در چگونگی به دست آمدن تناسب فرد-شغل و فرد- سازمان در رابطه ی با 4 متغیر رضایت شغلی عمومی، عملکرد شغلی، تعهد عاطفی و تمایل به ترک خدمت می باشد.
این مطالعه از نوع مطالعات مقطعی بوده است. تعداد 103 نفر از پرستاران زن بیمارستان های دولتی شهر اصفهان به صورت تصادفی انتخاب شده و به پرسش نامه های تناسب فرد- سازمان، تناسب فرد- شغل، تناسب فرد- حرفه Cable و DeRue (2002) و پرسش نامه های عملکرد شغلی Bright (2009)، رضایت شغلی Cammann، Fichman، Jenkins و Klesh (1979)، تعهد عاطفی سازمانی Meyer و Allen (1997) و تمایل به ترک خدمت O’Reilly و دیگران (1991) پاسخ دادند. نتایج حاصله سپس وارد نرم افزار معادلات ساختاری Amos شده و توسط روش های آماری متناسب مثل میزان درست نمایی بیشینه تحلیل شد.
نتایج نشان داد که تناسب فرد- حرفه رابطه ی معناداری هم با تناسب فرد- سازمان (558/0=r و 05/0>p) و هم با تناسب فرد- شغل (740/0=r و 05/0>p) داشت. هم چنین تناسب فرد- سازمان و تناسب فرد- شغل به همراه یکدیگر میانجی رابطه ی میان تناسب فرد- حرفه با عملکرد، رضایت شغلی، تعهد عاطفی و تمایل به ترک خدمت بودند. در نهایت مدل به دست آمده با داده ها برازش خوبی نشان داد و براساس نتایج حاصل از تحلیل مسیر و تحلیل میانجی به ارایه مدل اقدام شد.
نتایج این پژوهش موید آن است که تناسب میان فرد و حرفه باعث می شود تا تلاش های سازمان برای متناسب کردن افراد با سازمان و شغل به هدر نرود. هنگامی که تناسب فرد با حرفه اش ضعیف باشد، خواه این عدم تناسب به علت ارزش های واگرا یا مهارت های ناهمخوان ایجاد شده باشد، برای افراد بسیار مشکل خواهد بود که با سازمان یا شغل خویش به تناسب دست یابند. این امر می تواند در امور مدیریتی مختلفی هم چون استخدام و به کارگماری راهنمای مدیران و دست اندرکاران در این زمینه باشد.