بررسی مدیریت پسماند در بیمارستان های کوچک و بزرگ منتخب شهر تهران

پسماند بیمارستانی دارای عوامل میکروبی بیماری زا و ترکیبات شیمیایی سمی و خطرناک می باشد که سلامت بیماران، کارکنان و سایر مراجعه کنندگان به بیمارستان را در معرض خطر قرار می دهد. وجود مواد زائد خطرناک و عفونی در پسماندهای بیمارستانی مستلزم توجه ویژه به مدیریت اصولی آنها است. هدف از این تحقیق، مقایسه سیستم مدیریت پسماند در بیمارستان های بزرگ و کوچک شهر تهران در سال 1390 می باشد.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی مدیریت پسماند در 2 بیمارستان بزرگ و 3 بیمارستان کوچک شهرتهران در سال 1390 مورد مقایسه قرار گرفت. پسماندهای بیمارستانی ابتدا تفکیک و توزین شدند سپس درصد زائدات عفونی و غیر عفونی آنها تعیین گردید. وضعیت مدیریت پسماندهای بیمارستانی براساس پرسشنامه های سازمان بهداشت جهانی بررسی شد.
یافته های پژوهش: میانگین پسماند های تولیدی در بیمارستان های بزرگ 5/4 و در بیمارستان های کوچک 87/4 کیلوگرم به ازای هر تخت فعال در شبانه روز بود. سطح بهداشتی سیستم های ذخیره سازی و جمع آوری پسماندها به ترتیب در بیمارستان های بزرگ، 5/91% و 100% و در بیمارستان های کوچک، 73% و 73% تعیین گردید. شاخص های بیولوژیکی عدم بی خطر سازی پسماندهای عفونی را در بیمارستان بزرگ 1 و بیمارستان کوچک 4 تایید نمود.
با وجود اینکه اختلاف معنی داری بین میزان پسماندهای تولیدی در بیمارستان های بزرگ و کوچک وجود نداشت، میزان پسماندهای عفونی در بیمارستان های کوچک 75/1 برابر بیشتر بود. سطح بهداشتی سیستم ذخیره سازی و جمع آوری پسماند در بیمارستان های بزرگ به مراتب بالاتر بود. نحوه مدیریت پسماند در بیمارستان های بزرگ به مراتب مناسب تر از بیمارستان های کوچک ارزیابی گردید.