اثر ترکیب های مختلف کشت مخلوط برخصوصیات کمی و کیفی زیره سبز (Cuminum cyminum L.) و نخود زراعی(Cicer arietinum L.)

به منظور بررسی اثر ترکیب های مختلف کشت مخلوط زیره سبز و نخود زراعی بر خصوصیات کمی گونه ها و ویژگی های کیفی زیره سبز، مطالعه ای در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی به اجرا درآمد. آزمایش بصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور کرت اصلی آرایش خطوط کاشت در دو سطح که بصورت متناوب 1D 1:1 (زیره: نخود) و 2D 1:2 (زیره: نخود) و فاکتور کرت فرعی نسبت تراکم های مختلف دو گونه زیره سبز و نخود در 6 سطح به ترتیب به صورت کشت خالص زیره سبز1P (100% زیره سبز)، 2P (50% زیره سبز +50% نخود)، 3P (60% زیره سبز + 40% نخود)، 4P (80% زیره سبز + 20% نخود)، 5P (100% زیره سبز + 20% نخود) و کشت خالص نخود 6P (100% نخود) اجرا شد. نتایج آزمایش نشان داد که در بین تیمارهای مختلف کشت مخلوط، ترکیب 2P 2D: (50% زیره سبز: 50% نخود) از نظر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت برتر است. بیشترین درصد نیتروژن گونه زیره سبز مربوط به ترکیب4P2D: (60%زیره و40% نخود) بود. تفاوت معنی داری در میزان اسانس زیره سبز بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد ولی ترکیبهای مختلف کشت مخلوط نسبت به شاهد بیشترین میزان اسانس را دارا بودند. بیشترین عملکرد اسانس زیره سبز در بین تیمارهای کشت مخلوط مربوط به ترکیب 2P2D (50% زیره: 50% نخود) بود. همچنین بیشترین نسبت برابری زمین (23/1LER=)، مربوط به ترکیب تیماری 2P2D (50% زیره سبز: 50% نخود) و کمترین آن (90/0LER=) مربوط به تیمار 4P1D (80% زیره سبز: 20% نخود) بود.