معرفی رهیافت نوین مبتنی بر ویژگی های ساختاری توده سنگ برای طراحی موقعیت بهینهپرده آب بند (مطالعه موردی سد خرسان)

پرده آب بند و طراحی مناسب آن نقش انکارناپذیری درعملکرد بهینه سد ایفا می کند. در حال حاضر موقعیت و ویژگی های ژئومتری این پرده به طور عام و بدون در نظر گرفتن کامل ویژگی های ژئومکانیکی توده سنگ و موقعیت ناهنجاری های ساختاری توده سنگ و فقط با اتکا به روش های تجربی طراحی می شود. در نوشتار حاضر با نگرش متفاوتی به فرایند طراحی پرده آب بند و موقعیت این پرده در گستره سد خرسان III که در ادامه به اختصار خرسان نامیده می شود پرداخته شده و بر اساس ویژگی های ژئومکانیکی توده سنگ تکیه گاه ها و محور سد، نتایج حاصل از مطالعه واریوگرافی و مدل های بلوکی به وسیله رهیافت نوینی، این موقعیت تعیین شده است. در این رهیافت با اتکا به بررسی های واریوگرافی و محور ناهمسانگردی داده هایRQD و لوژان، راستای بهینه پرده آب بند تعیین و سپس با تحلیل های ژئواستاتیستیکی و تهیه مدل های بلوکی، عمق، شیب و ضخامت مناسب آن تعیین شده است. نتایج حاصل نشان می دهند راستای مناسب برای احداث پرده آب بند سد خرسان N34W و شیب مناسب آن 51 درجه است. همچنین بررسی های انجام شده مشخص نمود در عمق، پیکره پرده برای آب بندی کامل می بایست از ضخامت بالاتری برخوردار باشد.