اثر افزودن غلضت های مختلف نانوذرات نقره بر انتقال حرارتی رزین آکریلی پروتز متحرک

مطالعات نشان داده اند که خصوصیات فیزیکی بیس دنچر بر میزان رضایت و پذیرش بیمار تاثیرگذار می باشد. انتقال حرارتی نیز یکی از مهمترین خصوصیاتی است که بر حس چشایی، همچنین سلامت لثه تاثیر گذار است. با این وجود رزین آکریلی متداول ضریب انتقال حرارتی پایینی دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بهبود انتقال حرارت توسط رزین آکریلی با افزودن غلضت های اندک نانوسیلور انجام گرفت.
در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی نانوذرات نقره با ابعاد 10 تا 100 نانومتر با درصدهای وزنی 0/2% و 2% با پودر متداول ساخت دنجر مخلوط شدند. نمونه های استوانه ای ساخته و تست انتقال حرارتی انجام شد. جهت مقایسه میانگین انتقال حرارتی گروه های مختلف از آزمون oneway ANOVA و آزمون تعقیبی Scheffe استفاده شد. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS 15 آنالیز شدند و مقدار P کمتر از 0/05 از لحاظ آماری معنی دار تلقی گردید.
انتقال حرارتی در رزین تقویت شده با نانوسیلور به طور معناداری بیشتر از رزین معمولی بود. با افزایش میزان نانوذرات درون آکریل، انتقال حرارتی نیز افزایش پیدا کرد.
با افزودن غلضت های اندک نانوسیلور به رزین آکریلی ساخت دنجر انتقال حرارتی این ماده افزایش پیدا می کند.