کاربرد مدل BASNEF در ارزیابی فعالیت فیزیکی منظم دختران دبیرستانی شهر همدان

فعالیت بدنی قسمت مهمی از سبک زندگی سالم است که عامل مهمی برای سلامتی در همه سنین محسوب می گردد. هدف این مطالعه تعیین عوامل موثر بر فعالیت جسمانی منظم در دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر همدان با استفاده از مدل«بزنف» بود.
در این پژوهش مقطعی 622 دانش آموز دختر به روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی از شش دبیرستان داوطلبانه وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه دموگرافیک، فعالیت بدنی بین المللی و سازه های مدل بزنف بود که به روش خودگزارشی تکمیل گردید. روایی و پایایی پرسشنامه با استفاده از پانل متخصصین و آلفا کرونباخ تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های کای دو،آنالیز واریانس، تی مستقل و ضریب همبستگی انجام شد.
2/46 درصد دانش آموزان فعالیت بدنی سبک، 28 درصد فعالیت بدنی متوسط و 8/25 درصد فعالیت بدنی شدید داشتند. بین متغیرهای، پایه تحصیلی، تحصیلات مادر، سابقه ی فعالیت جسمانی با فعالیت بدنی دانش آموزان رابطه وجود داشت (p< 0.05). نگرش نسبت به رفتار، قصد رفتاری و عوامل قادر ساز با فعالیت بدنی رابطه داشتند (p = 0.01). هنجارهای انتزاعی از طریق قصد رفتاری بر فعالیت فیزیکی موثر بودند (p < 0.001).
میزان پایین فعالیت بدنی دانش آموزان دختر در همدان ضرورت طراحی و اجرای مداخلات مبتنی بر مدل ها و تئوری های تغییر رفتار را برای ارتقا و حفظ فعالیت بدنی منظم مطرح می نماید.