مدل تصمیم گیری شهودی چندوجهی و برنامه هسته ای و موشکی ایران؛ با تمرکز بر قطعنامه 1929

در این مقاله، کارآیی مدل تصمیم گیری شهودی چندوجهی با تمرکز بر تحریم های قطعنامه 1929 شورای امنیت با عنایت به رویکرد دولت های نهم و دهم نسبت به برنامه هسته ای و توان موشکی ایران مورد آزمون قرار گرفته است. بند نهم قطعنامه 1929 شورای امنیت به طور صریح توان دفاع موشکی کشور را نشانه گرفته که سابقه قبلی نداشته است. تصمیم گیری شهودی چندوجهی در مقایسه با الگوهای مرسوم ادراکی و بازیگر خردمند، به طور نسبی به الگوی متمایز تصمیم گیری در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نزدیک تر است و با رویه های پروسه ای چند مرحله ای آن سازگاری بیشتری دارد، هرچند این الگو نیز مانند سایر مدل ها قادر به تبیین ماهیت و کلیت سیاست خارجی ایران نیست.