آموزش از طریق ابزارهای الکترونیکی همراه

با توجه به رشد و توسعه اینترنت در دهه های اخیر و ارائه آموزش از طریق آن، آموزش الکترونیک در دهه 1990 پدیدار گشت و همچنان نیز به عنوان یک روش پذیرفته شده آموزشی در سراسر جهان مورد استفاده بسیاری از دانش پژوهان قرار می گیرد. اما با توسعه امکاناتی که اینترنت در اختیار افراد قرار می دهد و با فراهم شدن امکان ارتباطات بی سیم، تلفن های همراهی وارد بازار شدند که این امکانات را نیز عرضه می کردند و بدین ترتیب زمینه پا به عرصه نهادن نسلی نوین از آموزش، با نام «آموزش سیار» از طریق ابزارهای الکترونیکی همراه، فراهم گردید. در این مقاله سعی شده است ابعاد گوناگون این شیوه آموزشی مطرح شده و به طور خلاصه مورد بحث قرار گیرد. ابعاد مورد بررسی شامل معرفی آموزش سیار، مقایسه آن با آموزش الکترونیک، استاندارد سازی آن و بیان فرصت ها و چالش های این روش آموزشی هستند.