تاثیر آموزش مهارت های فرزند پروری به والدین بر خود تنظیمی تحصیلی و سازگاری اجتماعی

والدین با روش های مختلف فرزندپروری ریشه های فکری، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را در کودکان بنیان می نهند. یکی از مهمترین مفاهیم مورد نظر در این زمینه خودتنظیمی و سازگاری اجتماعی کودکان است. به همین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش مهارتهای فرزند پروری به والدین بر خود تنظیمی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان مقطع راهنمایی انجام شد.
در این تحقیق از روش آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است شصت نفر از دانش آموزانی که در سال تحصیلی 93-92 در شهر پردیس تهران مشغول به تحصیل بودند، به روش نمونه گیری تصادفی انتحاب و در گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. برای بررسی میزان سازگاری اجتماعی و خودتنظیمی از آزمون سازگاری اجتماعی کالیفرنیا و از آزمون خودتنظیمی بوفارد استفاده شد.دادها از طریق آزمون کوواریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد، آموزش مهارت های فرزند پروری بر روی خود تنظیمی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان تاثیر دارد. در مجموع میتوان نتیجه گیری نمود که تاثیر متغیرهای خود تنظیمی و سازگاری اجتماعی در اثر شرایط ارائه شده برای گروه آزمایشی معنادار بوده و یا به عبارت دیگر، روش آموزش مهارت فرزند پروری به والدین تاثیرات مطلوبی بر روی خود تنظیمی تحصیلی و سازگاری اجتماعی فرزندان دارد.
با توجه به نتایج این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که یکی از عوامل مهمی که در رشد خود تنظیمی و سازگاری اجتماعی تاثیر دارد آموزش مهارت های فرزند پروری به والدین است با توجه به نقش سازنده خانواده در پرورش فرزندان و به وجود آمدن جامعه سالم و از آنجاییکه بسیاری از متخصصین و پژوهشگران،کنش های متقابل میان فرزندان و والدین را اساس رشد عاطفی و شناختی فرد قلمداد می کنند، نقش مهارت های فرزند پروری و اهمیت آن بیشترمشخص می شود.