نگرش احمد غزالی به عشق بربنیاد نظریه استعاره شناختی

نظریه استعاره شناختی از دیدگاه های قابل توجه در زمینه تحقیقات زبان شناسی شناختی است که با توجه به نگاشت های متشکل از دو قلمرو منبع و هدف، به بررسی و تحلیل مفاهیم انتزاعی مطرح شده در زبان می پردازد. هدف نگارندگان در این مقاله بررسی مفهوم «عشق» برپایه بازیابی عناصر واژگانی در قلمروهای حسی این مفهوم در رساله سوانح العشاق خواجه احمد غزالی (520 ق) به منظور مشخص کردن شبکه های استعاری و کشف استعاره های کانونی و اصلی این مفهوم و درنهایت رسیدن به دیدگاه نویسنده درباره عشق بوده است. نگارندگان با استفاده از نظریه استعاره شناختی به بررسی مفهوم عشق در متن فوق پرداخته و نشان داده اند که دیدگاه غزالی به عشق دیدگاهی زاهدانه و عابدانه است، نه عاشقانه.