تجارب پرستاران بالینی از «چرخش شغلی»

اندیشمندان، چرخش شغلی را برای کسب قابلیت های متعدد، وسعت دیدگاه پرستاران کمک کننده دانسته و روشی برای کاهش فرسودگی شغلی می دانند. در حالی که در نگاه اول چرخش شغلی همراه با مشکلاتی در عمل به نظر می رسد که آن را ناکارآمد جلوه گر می نماید.
هدف از این پژوهش تبیین تجربه پرستاران بالینی از روش های چرخش شغلی در مراکز درمانی استان گلستان می باشد.
این مطالعه به منظور بررسی تجربه پرستاران از چرخش در بخش های مختلف بیمارستان، براساس نمونه گیری مبتنی بر هدف با (15) پرستار شاغل در مراکز درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی گلستان توسط مصاحبه های نیمه ساختار انفرادی انجام شد. داده ها مستمر و همزمان با جمع آوری داده ها مطابق رویکرد تحلیل محتوای کیفی مرسوم تجزیه و تحلیل شدند.
مضمون اصلی استخراج شده در این پژوهش«چالش های چرخش شغلی پرستاری» بود. مشارکت کنندگان سیستم فعلی را به صورت «تبدیل از یک پرستار ساده به پرستار چند بعدی» و بالعکس از «یک پرستار شناخته شده به یک پرستار بی تجربه» ادراک نمودند. اگرچه مشارکت کنندگان چرخش شغلی را عاملی برای رشد حرفه ای نامیدند اما روش اجرایی آن را ناکارامد می دانستند.
در راستای نتایج پیشنهاد می شود مدیران پرستاری در اتخاذ استراتژی های اجرایی چرخش شغلی پرستاران دقت بیشتری مبذول دارند. همچنین از شیوه های ارتباطی اثربخشی استفاده نمایند تا ادراک پرستاران را با هدف چرخش شغلی که خودشان در نظر دارند، یکسان نمایند تا پرستاران ادراک متضادی از نحوه تصمیم گیری مدیران نداشته باشند.