مروری بر یافته های بالینی، آزمایشگاهی و درمانی آرتریت ایدیوپاتیک کودکان و نوجوانان (JIA)

آرتریت ایدیوپاتیک کودکان و نوجوانان (Juvenile Idiopathic Arthritis: JIA) به گروهی از اختلالات اطلاق می شود که با آرتریت مزمن مشخص می گردد. JIA بیماری روماتیسمی مزمن در کودکان است و نیز یک علت مهم معلولیت در کودکان محسوب می گردد. تشخیص بالینی این بیماری در کودکان کمتر از 16 سال با آرتریت (تورم یا افیوژن یا وجود دو مورد از محدودیت حرکت مفصل، گرمی، درد یا تندرنس) برای حداقل 6 هفته همراه با رد سایر علل آرتریت که قابل شناسایی باشند، گذاشته می شود. در حال حاضر چندین معیار تشخیصی در مورد آرتریت مزمن در افراد زیر 16 سال وجود دارد. اما قابل قبول ترین و کاربردی ترین معیار توسط کالج روماتولوژی آمریکا (American College of Rheumatology: ACR)، مجمع روماتیسم اروپا (European League against Rheumatism: EULAR) و گروه روماتولوژی بین الملل (International League of Associations for Rheumatology: ILAR) ارائه شده است. علاوه بر آن اسپوندیلوآرتروپاتی ها شامل آرتریت پسوریازیسی و اسپوندیلیت انکیلوزان در کودکان، به سختی تشخیص داده می شوند. این مقاله در مورد آرتریت مزمن در کودکان و تفاوت های موجود در تقسیم بندی آن ها می پردازد.