تحلیل رنگ در سروده های سهراب سپهری

رنگ از دیرباز، همواره به گونه های مختلف، روان، باور و درون آدمی را باز تابیده است. از طریق شناخت رنگها و چگونگی کاربرد آنها در آثار هنری، می توان گوشه هایی از شخصیت هنرمند را باز شناخت. در سروده های شاعران ایرانی، رنگ جلوه های گوناگون دارد و در شعر کسانی چون سهراب سپهری که شعر و نقاشی را در کنار هم تجربه کرده اند؛ این عنصر، بیشتر ما را به بررسی فرا می خواند. در این مقاله، کارکرد رنگها در «هشت کتاب» سپهری، به ترتیب زمان سرایش، به طور کامل بررسی شده است. این بررسی نشان می دهد که سیر ذهنی شاعر در شور و احساسات رمانتیک و سطحی، کم کم به سوی نوعی عرفان درونی، گرایش پیدا کرده است.